بررسی میزان اتکای حسابرسان مستقل بر انواع شواهد حسابرسی در گزارش حسابرسی دستگاه‌های دولتی

مقاله حاضر به بررسی میزان قابلیت اتکای حسابرسان مستقل بر انواع شواهد حسابرسی به‌عنوان یک عامل زیربنایی در ارائه گزارش حسابرسی دستگاه‌های دولتی و این که کدام یک از انواع شواهد حسابرسی دارای قابلیت اتکای بیشتری نسبت به دیگر شواهد حسابرسی دارند و از درجه بالاتری نسبت به دیگر شواهد برخوردار می‌باشند می‌پردازد. جامعه آماری این پژوهش حسابرسان مستقل در سازمان حسابرسی و سایر مؤسسات حسابرسی می‌باشند. داده‌های پژوهش با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع‌آوری شده است. برای ثبات سازگاری درونی و بینابینی متغیرها از فرمول آلفای کرونباخ استفاده گردید. در این پژوهش برای تحلیل آماری داده‌ها از نرم‌افزارهای SPSS21 و LISREL استفاده و نتایج در دو بخش یافته‌های توصیفی و یافته‌های استنباطی ارائه شد. در بخش یافته‌های توصیفی از مقادیر فراوانی، درصد فراوانی، نمودار دایره‌ای و ستونی جهت توصیف متغیرهای جمعیت شناختی و اصلی استفاده شد. در بخش یافته‌های استنباطی از آزمون‌هایt تک نمونه‌ای و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که براساس رتبه‌بندی آزمون فریدمن به‌ترتیب شواهد حسابرسی، روش‌های تحلیلی به‌عنوان بالاترین درجه قابلیت اتکای شواهد و پرس‌و‌جو به‌عنوان پایین‌ترین درجه قابلیت اتکای شواهد به‌شمار می‌روند. یافته‌های پژوهش ارتباط معنی دار بین متغیرهای مستقل و وابسته را با اطمینان 95% نشان می‌دهد.